Zakup garnituru w kosztach uzyskania przychodu

Zakup szeroko pojętej odzieży stanowi nieodzowny element w prowadzonej działalności gospodarczej. Nabycie odzieży na cele firmowe może być w niektórych przypadkach uznane za koszty działalności. Co natomiast z zakupem ubioru w postaci garnituru, który będzie przeznaczony na cele firmowe?

Czym są wydatki stanowiącej koszty uzyskania przychodu?

Prawodawca w art. 22 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 zwanej dalej ustawą o PDOF) zdefiniował koszty uzyskania przychodu, a więc koszty poniesione na rzecz działalności gospodarczej, których poniesienie obniży podatek dochodowy.

Poniesiony wydatek na cele firmowe będzie kosztem uzyskania przychodu, jeżeli:

1. został poniesiony w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów,
2. został poniesiony przez podatnika z jego zasobów majątkowych,
3. nie został podatnikowi zwrócony w jakiejkolwiek formie,
4. pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
5. został właściwie udokumentowany,
6. nie jest ustawowo wyłączony z kosztów uzyskania przychodów na mocy z art. 23 ust. 1 ustawy o PDOF.

Wydatki na garnitur w kosztach uzyskania przychodu?

Bardzo wielu przedsiębiorców wykonuje usługi o takim przedmiocie działalności, iż wymaga to od nich zaangażowania różnych zasobów w postaci materiałów, środków czy narzędzi.

Jednym z takich zasobów potrzebnych dla wykonywania w działalności niektórych rodzajów usług jest odzież. Wydatki na garnitur są częstą pozycją w wielu działalnościach. Przykładem tutaj może być agent ubezpieczeniowy, przedstawiciel handlowy, specjalista ds. marketingu, menedżer i wiele innych.

Warto podkreślić, iż także wielu przedsiębiorców wykonujących zupełnie odmienne zawody w prowadzonej działalności będzie musiało wyjechać w podróż służbową albo na spotkanie z intratnym klientem. Do tego celu wielokrotnie będzie im potrzebny odpowiedni ubiór.

Przykład 1

Czynny podatnik VAT prowadzi działalność polegającą na sprzedaży wyrobów medycznych. Podatnik udał się na targi celem prezentacji nowych produktów. W tym celu będąc na stoisku targowym wystąpił w garniturze. Czy poniesiony wydatek na garnitur będzie stanowił koszt uzyskania przychodów?

Przykład 2

Czynny podatnik VAT prowadzi działalność polegającą na świadczeniu usług transportowych. Podatnik udał się w podróż służbową do Niemiec celem zawarcia korzystnej umowy z niemieckim kontrahentem. Na to spotkanie zabrał ze sobą świeżo kupiony na cele firmowe garnitur. Czy poniesiony wydatek na garnitur będzie stanowił koszt uzyskania przychodów?

Przykład 3

Czynny podatnik VAT prowadzi działalność polegającą na sprzedaży opon i innych wyrobów gumowych. Podatnik udał się na spotkanie z potencjalnym dystry Czy poniesiony wydatek na garnitur będzie stanowił koszt uzyskania przychodów? Co na to Fiskus?

Wydatki na garnitur w kosztach uzyskania przychodu? Co na to fiskus?

Jednym z ciekawszych jakie analizował Fiskus dotyczy świadczenia przez podatnika w ramach działalności usług związanych z analizą biznesowo-informatyczną polegającą na określeniu potrzeb i wymagań swoich klientów w zakresie aplikacji, które mają być dla nich wykonane.

W ramach współpracy z klientem poza przygotowaniem merytorycznym podatnik musi odpowiednio się prezentować co ma przełożenie na postrzeganie jego osoby, a co za tym idzie rozpoznawalność firmy podatnika. Podatnik zakup garnitur, kamizelki, spodni, koszuli, paska do spodni oraz butów rozpatruje jako realizacja standardów dotyczących ubioru w związku z wykonywaną działalnością.

Podatnik chce nabyć garnitur wraz z akcesoriami – marynarka, kamizelka, spodnie, koszula, pasek do spodni oraz buty.

Dodatkowo dla wyróżnienia marynarka oraz spodnie jako wierzchnie części ubioru będą na stałe opatrzone monogramami w postaci inicjałów identyfikujących firmę podatnika.

Rozstrzygając tę sprawę w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 25.07.2022r. o sygn. 0112-KDIL2-2.4011.483.2022.1.AA stwierdzono, iż „(…) Zakupy odpowiednich ubrań, tj. marynarki, kamizelki, spodni, koszuli, paska do spodni oraz butów, pod kątem wykonywania działalności gospodarczej należy oceniać na tle przepisów prawa pracy lub innych przepisów branżowych. Generalnie zakupy tego rodzaju stanowią wydatki związane z faktem funkcjonowania danej jednostki w życiu społecznym. Zatem, niezależnie od rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej, każda osoba musi nabywać i używać dostosowaną do własnych wymagań odzież i obuwie. Dlatego też zakupy tych rzeczy stanowią spełnienie zwykłych, normalnych potrzeb danej osoby fizycznej.

Odstępstwa od tej zasady mogą wynikać z nałożonego na prowadzącego działalność gospodarczą prawnego obowiązku używania określonego rodzaju odzieży, czy też obuwia, w sytuacji gdy rzeczy te utraciły charakter osobisty, na przykład z uwagi na dostosowanie tychże do pełnienia określonych funkcji bądź zawodów.

Sam fakt oznaczenia zakupionej przez Pana odzieży monogramami w postaci inicjałów identyfikujących Pana firmę, jak i Pana samego nie zmienia tego, że odzież ta utraciła osobisty charakter.

Wskazujemy bowiem, że uzyskiwanie przychodów w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej nie jest uzależnione od rodzaju noszonej odzieży (marynarki, kamizelki, spodni, koszuli, paska do spodni oraz butów). Obowiązujące zasady życia społecznego wymagają, aby osoby prowadzące swoje interesy w ramach działalności gospodarczej posiadały schludny wygląd, podobnie zresztą, jak osoby zatrudnione w innych zawodach. Uzyskiwanie przychodów w ramach działalności gospodarczej nie jest zatem uzależnione od rodzaju noszonej odzieży, gdyż schludny wygląd niezbędny jest dla wykonywania wielu zawodów poza sferą działalności gospodarczej, np. nauczycieli, urzędników itp.

Niewątpliwie w świadczonych przez Pana usługach w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dbałość o wizerunek zewnętrzny jest bardzo istotna, jednak nie można tu mówić o sytuacji znacząco odbiegającej od ogólnie przyjętych norm społecznych. Poprawa wizerunku dzięki odpowiedniej odzieży nie może stanowić przesłanki pozwalającej uznać wskazane przez Pana wydatki za koszty uzyskania przychodów.

Zauważamy też, że wydatek osoby fizycznej na zakup odpowiedniej odzieży osobistej nie może być uznany za koszt uzyskania przychodów z działalności gospodarczej, gdyż jego poniesienie uwarunkowane jest głównie innymi względami, aniżeli uzyskiwanie przychodów z tej działalności. Przede wszystkim zwracamy uwagę na fakt, że koszty powinny być poniesione „w celu uzyskania przychodów”, a nie np. „w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą”.

Naszym zdaniem nie istnieją żadne szczególne standardy dotyczące ubioru przy prowadzeniu działalności gospodarczej. Nie sposób również przyjąć, aby wydatek na zakup marynarki, kamizelki, spodni, koszuli, paska do spodni oraz butów został poniesiony wyłącznie w celu uzyskania przychodów z Pana działalności gospodarczej. W konsekwencji należy przyjąć, że wydatek ten w istocie rzeczy ma charakter osobisty i służy zaspokojeniu osobistych Pana potrzeb wizerunkowych, a co za tym idzie nie można uznać go za koszt uzyskania przychodów z działalności gospodarczej, ponieważ nie spełnia przesłanek wyrażonych w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zwracamy też uwagę, że nie będzie traktowany jako koszt uzyskania przychodów wydatek, który poddany obiektywnej ocenie nie pozostaje w związku z osiągnięciem przychodów ani też nie ma realnego wpływu na źródło ich powstania. Marynarka, kamizelka, spodnie, koszula, pasek do spodni oraz buty są ze swej natury rzeczami osobistymi, których zakup nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodów, bez względu na to, czy i w jakim stopniu są używane w trakcie wykonywanej działalności. Wydatki na ten cel są wydatkami ściśle osobistymi, związanymi z realizacją osobistych potrzeb, niezależnie od prowadzonej działalności bądź wykonywanej pracy:

• (wyrok NSA z 17 października 2003 r. sygn. akt SA/Rz 2341/01;
• wyrok WSA w Warszawie z 27 września 2004 r. sygn. akt III SA 3430/03;
• wyrok NSA z 25 czerwca 2003 r. sygn. akt I SA/Ka 1328/02 i wcześniejsze
• wyrok SA sygn. akt I SA/Wa 1261/98 z 15 września 1999 r.;
• wyrok NSA I SA/Lu 742/98 z 10 września 1999 r.). (…)”

W innej sprawie dotyczącej interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 10.06.2022r. o sygn. 0114-KDIP3-1.4011.756.2022.2.MS2 prawodawca wskazał swoje stanowisko w sprawie podatnika prowadzącego działalność jako iluzjonista.

Podatnik w ramach działalności świadczy usługi polegające na występach artystycznych. Występy te, wymagają odpowiedniej prezencji wpływającej na postrzeganie podatnika. Dlatego też podatnik chce nabyć garnitur, koszulę, marynarkę oraz buty. Dla iluzjonisty taki strój pełni już rolę stroju estradowego, wręcz roboczego.

Garnitur i dodatki nie będą zaopatrzone w widoczne logo firmy, ponieważ nie taki jest cel stroju estradowego. Garnitur z dodatkami ma pomóc podatnikowi w odpowiedniej prezentacji oraz wzbudzenia w klientach odczucia wysokiej jakości świadczonych usług.

Podatnik twierdzi, iż strój iluzjonisty musi się wyróżniać tak jak strój aktora, aby dorównać konkurencji. Poza tym musi wyglądać profesjonalnie z uwagi na przedmiot prowadzenia działalności – przedstawienia artystyczne. Publiczność w czasie występów iluzjonisty zwraca uwagę wyłącznie na niego. Odpowiedni strój świadczy o profesjonalizmie wykonywanych przez podatnika usług a wiele kieszeni ułatwia wykonywanie sztuczek. Podatnik twierdzi, że zakup garnituru z dodatkami z pewnością przyczyni się do zwiększenia przychodów z działalności a także zabezpieczenia ich na przyszłość.

Co na to Fiskus?

„(…) Zakupy odpowiedniej odzieży również tej specjalistycznej czy też sportowej pod kątem wykonywania działalności gospodarczej należy oceniać na tle przepisów prawa pracy lub innych przepisów branżowych. Generalnie zakupy tego rodzaju stanowią wydatki związane z faktem funkcjonowania danej jednostki w życiu społecznym.

Zatem, niezależnie od rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej, każda osoba musi nabywać i używać dostosowaną do własnych wymagań odzież i obuwie. Dlatego też, zakupy tych rzeczy stanowią spełnienie zwykłych, normalnych potrzeb danej osoby fizycznej. Odstępstwa od tej zasady mogą wynikać z nałożonego na prowadzącego działalność gospodarczą prawnego obowiązku używania określonego rodzaju odzieży, czy też obuwia, w sytuacji, gdy rzeczy te utraciły charakter osobisty, na przykład z uwagi na dostosowanie tychże do pełnienia określonych funkcji bądź zawodów.

Niewątpliwie w wykonywanym przez Pana zawodzie dbałość o wizerunek zewnętrzny, ubiór, wygląd sceniczny jest bardzo istotna, jednakże nie można tu mówić o sytuacji znacząco odbiegającej od ogólnie przyjętych norm społecznych. Poprawa wizerunku dzięki odpowiedniej odzieży, nie może stanowić przesłanki pozwalającej uznać przedmiotowe wydatki za koszty uzyskania przychodu.

Wydatki poniesione przez Pana na zakup odzieży estradowej oraz butów, nie zostały poniesione wyłącznie w celu uzyskania przychodu z działalności gospodarczej. W konsekwencji wydatki te w istocie rzeczy mają charakter osobisty i służą zaspokojeniu osobistych potrzeb wizerunkowych Pana, a to oznacza, że nie można uznać ich uznać za koszt uzyskania przychodów z działalności gospodarczej, ponieważ nie spełniają przesłanek art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nie będzie traktowany jako koszt uzyskania przychodów wydatek, który poddany obiektywnej ocenie nie pozostaje w związku z osiągnięciem przychodu ani też nie ma realnego wpływu na źródło jego powstania. Odzież, buty są ze swej natury rzeczami osobistymi, których zakup nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodu, bez względu na to czy i w jakim stopniu są używane w trakcie wykonywanej działalności. Wydatki na ten cel są wydatkami ściśle osobistymi, związanymi z realizacją osobistych potrzeb, niezależnie od prowadzonej działalności bądź wykonywanej pracy (wyrok NSA z 17 października 2003 r. sygn. akt SA/Rz 2341/01; wyrok WSA w Warszawie z 27 września 2004 r. sygn. akt III SA 3430/03; wyrok NSA z 25 czerwca 2003 r. sygn. akt I SA/Ka 1328/02 i wcześniejsze wyrok SA sygn. akt I SA/Wa 1261/98 z 15 września 1999r.; wyrok NSA I SA/Lu 742/98 z 10 września 1999 r.).

Wydatek na zakup garnituru nie będzie w tym wypadku stanowił kosztu uzyskania przychodu. (…).”

W obu przypadkach Fiskus zwraca uwagę, iż zakup garnituru obojętnie do jakiej działalności zawsze będzie wydatkiem o charakterze osobistym. Twierdzi też, że zakup ten poddany obiektywnej ocenie nie pozostaje w związku z osiągnięciem przychodu ani też nie ma realnego wpływu na źródło jego powstania.

Autor:

Krzysztof Ulicki